SupersonicMind

więc nie wiem jak by to określić. wraz z moją drogą koleżanką postanowiłyśmy, że się ogarniemy. więc postanawiam swoje rozchwiane emocje przelewać na grafikę no i opowiadanie. są wakacje, cholera, muszę czerpać z nich jak najwięcej, bo czeka mnie 3 gimnazjum. jesteście tu jeszcze w ogóle? ; ) hm, tak w głośnikach Doorsi, Jimmy Morrison zasługuje na hołd, to już 41 lat. jeszcze mały spamiq - http://lithjum.blogspot.com (oto moje badziewne opko) kurcze, pogadałabym z kimś, a aktualnie nie mam z kim. ;

cześć, moje ogóreczki :** ale mnie dawno tu nie było. właściwie nie wiem co mam powiedzieć... hm. zacznę od pytania. czy onet w miarę wrócił do normy? bo szczerze wam powiem, że mam ochotę na grafikę. ; ) nie usunęłam swojej czerwonowłosej *dawny blog*, więc mam gdzie wrócić... ale czy jest warto ? tego nie wiem. nie będę zanudzać was szczegółami z mojego dennego żywotu. ale wam powiem, że dodam dzisiaj lub prędzej jutro jakąś grafikę ;* będzie psychodelicznie - inspiracja filmem Th

wróciłam nie rozerwana na milion części. jestem po koncercie Metaliki, było zajebiście. pozdrawiam; * chłopaków, którzy skakali i śpiewali oraz machali intensywnie włosami przede mną, z którymi chciałam poskakać * dryblasa, który mi wszystko zasłaniał * sympatycznego pana z lewej strony * pana, który spał przede mną nie ma to jak wyżyć się w Seek and destroy, Master of Puppets, Nothing else matters, Sad but true i Hit the lights amen.